ขุ. ธ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 26 / 39

56 SON WSSSSNINNU1-0 เพื่อรักษาธรรมเอาไว้ ในการเสียสละอะไรบางสิ่งบางอย่าง เพื่อให้เข้าถึงสิ่ง ที่มีคุณค่ามากกว่า ท่านได้เรียงลำดับความสำคัญ ไว้ในมหาสุตโสมชาดก ขุท ทุกชาดก ดังนี้ “พึงสละทรัพย์ เพื่อรัก

เนื้อหานี้อธิบายถึงการเสียสละของพระโพธิสัตว์เพื่อรักษาธรรม ซึ่งเน้นการสละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ และสละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต พระองค์เป็นแบบอย่างที่ยิ่งใหญ่ในการเสียสละ โดยยกตัวอย่างการสละที่เกิดขึ้นในช

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 7 พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ชีวิตจึงต้องเวียนวนอยู่ในกระแสแห่ง ความทุกข์ เหมือนถูกตรึงด้วยเครื่องพันธนาการ ยากจะ สลัดออกได้ ต่อเมื่อได้ฟังพระสัทธรร

บทความนี้กล่าวถึงการสร้างบารมีภายใต้แสงส่องของพระธรรมเทศนา โดยเน้นว่าการฟังพระสัทธรรมสามารถนำมาซึ่งความเข้าใจในชีวิตและช่วยให้สามารถสลัดความทุกข์ออกไปได้ การประพฤติตนของบัณฑิตทั้งหลายไม่ทำบาป และอุปสร

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 40 เช่นเดียวกับพระองค์ ทั้งหมดนี้ล้วนต้องอาศัยบุญที่สั่งสม เอาไว้ทั้งสิ้น ดังนั้นเราควรรีบประพฤติธรรม เก็บเกี่ยวบุญ กุศลให้แก่ตนเองให้มากที่ส

พระราชภาวนาวิสุทธิ์พูดถึงความสำคัญของการให้ทานและการสร้างบุญ ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นในการดำเนินชีวิต ทุกคนควรรีบประพฤติธรรมเพื่อเก็บเกี่ยวบุญให้มากที่สุด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเกี่ยวกับอุปสรรคในการให้ทาน

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 71 เมื่อเราเจริญภาวนาจนกระทั่งใจหยุดนิ่งหยั่งลง ศูนย์กลางกาย อันเป็นแหล่งแห่งความสะอาดบริสุทธิ์ใจของ เราจะผ่องใส เป็นเหตุแห่งความสุขและความสำ

การเจริญสมาธิภาวนาทำให้ใจหยุดนิ่งและผ่องใส มีอานิสงส์ชัดเจน เป็นเหตุแห่งความสุขและความสำเร็จ ส่งผลดีให้แก่ชีวิต เป็นเส้นทางสู่พระนิพพาน โดยการให้ทานเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการทำความดีและสร้างความสัมพัน

รวมพระธรรมเทศนา ๓ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 39 กระแสแห่งเมตตาจิต (วันศุกร์ที่ ๘ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๒) บัดนี้ ถึงเวลาธรรมกาย ซึ่งเป็นช่วงเวลาอันทรงคุณค่า ที่เราจะได้เจริญ สมาธิภาวนา

การทำสมาธิและการพัฒนาจิตใจด้วยเมตตาจิตเป็นสิ่งสำคัญในการปฏิบัติธรรม ซึ่งจะนำไปสู่ความสงบและความสุขในชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนว่าผู้ที่ไม่ผูกโกรธหรืออาฆาตจะสามารถเข้าถึงธรรมได้รวดเร็ว การรักษาใจใ

รวมพระธรรมเทศนา ๓ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 45 เชื่อมั่นในพระรัตนตรัย (วันจันทร์ที่ ๑๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๒) บัดนี้ ถึงเวลาธรรมกาย ซึ่งเป็นช่วงเวลาอันทรงคุณค่า ที่เราจะได้เจริญ สมาธ

ในพระธรรมเทศนานี้ พระราชภาวนาวิสุทธิ์ได้กล่าวถึงความสำคัญของการมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกสูงสุดและการปฏิบัติสมาธิเพื่อทำให้กาย วาจา ใจสะอาดบริสุทธิ์ ช่วยให้เราสามารถพึ่งพาพระรัตนตรัยเมื่อประสบทุ

ครุกรรม (๑) ชีวิตหลังความตายเป็นชีวิตที่ยาวนาน เกินความคาดหมาย ว่าจะยาวนานสักเพียงไหน ขึ้นอยู่กับช่วงที่เป็นมนุษย์ หากสั่งสม บุญเอาไว้มากก็จะไปเสวยสุขอยู่ในสุคติภูมิเป็นเวลายาวนาน ถ้าเผลอพลั้งพลาดไปทำ

บทความนี้กล่าวถึงชีวิตหลังความตายซึ่งยาวนานและขึ้นอยู่กับการทำบุญในช่วงชีวิต มนุษย์ที่สั่งสมบุญจะไปอยู่ในสุคติภูมิเป็นเวลานาน ในขณะที่บาปนำไปสู่ทุคติภูมิ ทุกคนควรคำนึงถึงการทำความดีและไม่ท้อแท้ในการสร

ธรรมะเป ครุกรรม (๒) การเกิดมาเป็นมนุษย์ ถือว่าเป็นความโชคดีอย่างมหาศาล แต่การดำรงชีวิตอย่างมนุษย์ผู้มีจิตใจสูงส่งนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย บุคคลใดก็ตามสามารถประคับประคองชีวิตของตนเองให้ไป ตามครรลองคลองธรร

การเกิดมาเป็นมนุษย์ถือว่าเป็นโอกาสทองในการสร้างบุญและบาป ชีวิตที่คุ้มค่าคือเมื่อเราสร้างความดี ไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต และหมั่นปฏิบัติธรรมเพื่อเจริญสมาธิ หลวงพ่อเน้นย้ำถึงความสำคัญในการสร้างบุญ และพ

ธรรมะเพื่อประช กระแสแห่ง เม ต ต า จิ ต ๓๙ ผู้ให้ย่อมได้รับความสุข และความสุขที่เกิดจากการให้นั้น เป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ ที่ไม่มีอะไรเสมอเหมือน ความสุขที่เกิด จากการให้ความสุขต่อเพื่อนมนุษย์ ซึ่งเกิดจา

ธรรมะสอนให้เราเห็นว่าผู้ที่ให้ย่อมได้รับความสุขที่ยิ่งใหญ่ ความสุขนี้คือพลังใจที่ขยายออกไปสู่เพื่อนมนุษย์และสรรพสัตว์ ทำให้ใจเรารู้สึกโล่งเบาหรือสบาย เหมือนออกจากที่แคบสู่ที่กว้าง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไ

suall กระแสแห่งเมตตา จิต ៤៦ สร้างบารมีไปอีกนานจนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม เมื่อทำงาน ใหญ่ขึ้น อุปสรรคก็มีมาก ผู้ไม่เห็นด้วยเพราะไม่เข้าใจในสิ่งที่เรา ทำก็มากขึ้นเป็นเงาตามตัว การได้รับฟังคำถากถาง หรือ ถ

ในบทนี้พูดถึงการสร้างบารมีและการเผชิญกับอุปสรรคที่เกิดจากการทำงาน โดยเสนอว่าควรรักษาความมีขันติและสร้างความดี แม้จะพบกับคำถากถางหรือความไม่เข้าใจจากผู้คน การแผ่เมตตาและการให้อภัยเป็นแนวทางในการเปลี่ยน

ธรรมะเพื่อประชาช หลุดพ้นจากเวร ៤៩ ในชีวิตประจำวันของเรา ต้องพบสิ่งต่างๆ มากมาย มีอารมณ์หลากหลายเข้ามากระทบจิตใจ เราควรจะเลือก เก็บเกี่ยวแต่สิ่งที่ดีไว้ในใจ สิ่งใดที่นึกแล้วทำให้ใจขุ่นมัว เศร้าหมองไม่ผ

ในชีวิตประจำวันเรามักพบอารมณ์มากมาย ควรเลือกเก็บสิ่งดีและไม่ปล่อยให้จุดมืดมาทำให้ขุ่นมัว พระพุทธศาสนาสอนให้เราให้อภัยและอยู่ร่วมกันอย่างสงบเพื่อลดความขัดแย้ง เน้นการใช้ชีวิตในปัจจุบันอย่างมีสติเพื่อให

ธรรมะเพื่อประช เพียรเถิดจะเกิดผล เดินวนกลับมาที่เดิม บริวารทั้งหมดรู้สึกอ่อนล้าและหิวโหยมาก เพราะขาด า ต่างพากันท้อแท้ไปตามๆ กัน เราเห็นดังนั้น จึงคิดว่าถ้าหากเราละความเพียรเสียอีก คนหนึ่ง หมู่คณะก็จะ

ในเรื่องนี้เล่าถึงการเดินทางของกลุ่มคนที่ประสบปัญหาขาดแคลนน้ำและรู้สึกท้อแท้ แต่หนึ่งในนั้นไม่ยอมแพ้และพยายามค้นหาน้ำ จนในที่สุดสามารถทำลายแผ่นหินเจอน้ำและนำความสุขกลับคืนมาให้กับทุกคน บทเรียนที่สอนว่

ธรร เพียรเถิดจะเกิดผล ៧៨ เพียงคนเดียวนี่แหละ พวกเราได้น้ำมาดื่มมาใช้กันอย่างสําราญ สามารถหุงหาอาหารรับประทานได้ พอตกกลางคืน จึงออก เดินทางต่อไปและได้ถึงที่หมายในวันรุ่งขึ้น เธอเป็นผู้มีความ เพียรมากขน

เนื้อหาเน้นการมีความเพียรในธรรมและการไม่ยอมแพ้ โดยยกตัวอย่างการใช้น้ำที่ได้มาจากความเพียร และพระคาถาของพระองค์ที่สอนให้ผู้มีความเพียรในชีวิตได้บรรลุความสงบ สามารถเข้าถึงกายภายในและเป็นพระอรหันต์ได้ นอ

ธรรมะเพื่อประชาช รักษาใจเพียงหนึ่งเดียว ៨៩ การไปสู่อายตนนิพพานเปรียบเสมือนการเดินทางไกล จําเป็นจะต้องมีเสบียง คือบุญเป็นเครื่องสนับสนุน ให้เราได้ สร้างบารมีอย่างสะดวกสบาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระอง

การเดินทางสู่นิพพานต้องมีการสนับสนุนจากบุญ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างบารมี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวถึงความสำคัญของการรักษาจิตว่า สามารถนำพาความสุขมาให้ โดยจิตที่ฝึกอย่างดีจะไม่ตกไปอยู่กับอารมณ์ของ

ธรร เราชนะแล้ว ๑๐๖ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นต้นแบบของบุคคลที่ สมบูรณ์แล้ว ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิตแล้ว ทรงชี้ให้เห็นว่า จุดหมายปลายทางของทุกชีวิต คือการไปสู่อายตนนิพพาน ในระหว่างที่พระพุทธองค์ทรง

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นแบบอย่างที่สมบูรณ์ สามารถบรรลุวัตถุประสงค์ในชีวิตโดยการแสวงหาหนทางเพื่อพ้นทุกข์ สอนให้เห็นว่าทุกชีวิตมีเป้าหมายสู่พระนิพพาน การให้ทานและการปฏิบัติธรรมเป็นหนทางสู่ความสุขและคว

ธรรมะเพื่อประชาชll ปัจจัยในการบรรลุธรรม ๑๒๕ เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี การสร้างบารมีเป็นหน้าที่ หลักของมนุษย์ทุกคน เราเกิดมาภพชาติหนึ่งก็เพื่อสั่งสมบุญ บารมีเท่านั้น บุญที่เราได้ทำไว้ดีแล้ว จะเป็นเสบียง

การสร้างบารมีคือหน้าที่หลักของมนุษย์ทุกคน เพื่อสั่งสมบุญและเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางข้ามวัฏสงสาร เป้าหมายสูงสุดคือการทำใจให้ขาวสะอาดและหลุดพ้นจากกิเลส การฝึกใจเป็นสิ่งที่สำคัญ เพราะเป็นจุดเริ่มต้นขอ

ธรรมะเพื่อประชาชll ปัจจัยในการบรรลุธรรม ๑๒๗ *เรื่องมีอยู่ว่า ในชนบทแห่งหนึ่ง มีหมู่บ้านตั้งอยู่ที่เชิงเขา ชื่อ “มาติกคาม” หมู่บ้านนี้มีสตรีเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน ชาวบ้าน อยู่ร่วมกันด้วยความสงบร่มเย็น วัน

ในหมู่บ้านมาติกคาม มีสตรีเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน ชาวบ้านได้มีโอกาสต้อนรับพระภิกษุ 60 รูป ที่เดินธุดงค์ผ่านมา และได้เชิญท่านอยู่จำพรรษาที่นี่โดยมีสภาพแวดล้อมที่สงบ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม พระภิกษุได้ตระหนัก

ธรรมะเพื่อประชาช ปัจจัยในการบรรลุธรรม ១២៩ ตั้งแต่นั้นมา มหาอุบาสิกาก็ตั้งใจทำสมาธิภาวนาอย่าง จริงจัง แม้จะมีภารกิจการงานมาก แต่ก็พยายามรักษาใจไม่ให้ ขุ่นมัว ยามว่างเว้นจากการงานเมื่อไร ก็เอาเวลามาทําห

บทความนี้เล่าถึงมหาอุบาสิกาที่มุ่งมั่นในการทำสมาธิภาวนาแม้จะมีภารกิจมาก โดยรักษาใจให้สงบและไม่ขุ่นมัว เธอได้พิจารณาเห็นความไม่เที่ยงของสังขาร จนเมื่อใจได้หยุดนิ่งก็สามารถเข้าถึงพระธรรมกาย และเกิดอภิญญ

ธรรมะเพื่อประชาชll การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก ๑๕๓ การเจริญสมาธิภาวนาเป็นทางลัดที่สุด ที่จะทำให้เกิด ความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ถ้ามีความบริสุทธิ์มาก บุญกุศลก็ เกิดขึ้นมาก ถ้ามีความบริสุทธิ์น้อย บุญกุศล

การเกิดเป็นมนุษย์เป็นเรื่องยาก และการเจริญสมาธิภาวนาเป็นทางที่สั้นที่สุดเพื่อให้เกิดความบริสุทธิ์ในกาย วาจา และใจ เมื่อเรามีความบริสุทธิ์จะทำให้บุญกุศลเกิดขึ้นได้มากขึ้น จะช่วยให้เราสามารถเข้าถึงความส

suall อยู่ไกล ก็เหมือนใกล้ ๑๖๒ “ธรรมกาย คือตถาคต” ตถาคตเป็นชื่อของพระสัมมา สัมพุทธเจ้า การที่เราระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้สมบูรณ์ พร้อมด้วยคุณความดีทั้งหลาย จะทำให้ใจเราผูกพันกับพระพุทธองค์ ใจจะผ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในการทำให้ใจผ่องใส การทำสมาธิและการหยุดนิ่งช่วยทำให้ดวงจิตบริสุทธิ์ ซึ่งนำไปสู่ความกุศลและความเข้าใจในพระธรรมที่เป็นอจินไตย การรับรู้และปฏิบั